coming out czyli żyrafy wychodzą z szafy

Wiem, wiem, idiotyczny tytuł wpisu, ale trudno, jak człowieka otaczają dziąsła, gluty i łzy, trudno o przebłyski geniuszu. Zostawiam jak jest.

Może trochę nietypowo, ale pomyślałam, że skoro coraz więcej osób zagląda do matki na skraju, to może czas się przedstawić. Tak na poważnie. Bez jakichś tam, kreacji zmyśleń, koloryzowania. Chwila szczerości.

Nie mogę zacząć tej wyliczanki inaczej, niż od swoich córek, W końcu to one są motorem do tych moich stękań w internetach.


Michalina, Misiek, nasza pierworodna, wciąż jeszcze 5-letnia przedszkolaczka, z gatunku rzadko spotykanego. Włoski temperament połączony z naturą nadwrażliwca to wyzwanie, które czasem przyprawia mnie o rwanie włosów z głowy. Zwlekanie jej rano z łóżka zastępuje mi kawę z podwójnym espresso. Drżę, na myśl, co to będzie jak kiedyś zostanie członkinią gimbazy?
Oczywiście jest typową kobietą, lubi dobry ciuch, fryzę na Elzę, filmy o miłości i drapanie po plecach. Kochany złośnik, słodki pieszczoch, wredota i mamincóra.


Antonina, Tosiula, Tosieńka, druga w kolejce do tronu, 14-miesięczna wielka radość życia, skondensowana w dość małym, choć korpulentnym ciałku. Wie czego chce, nie da sobie w kaszę dmuchać, a tak się składa, że jest miłośniczką kasz wszelkich. Kocha misie. Przytuli się do wszystkiego, ale nie do każdego. Gadatliwy krasnal o sercu buntownika. Urodzona w dniu Liczby Pi zaskakuje nietypową dla swojego wieku logicznością myślenia i słuchania ze zrozumieniem. Miłośniczka spacerów i łowca przygód.


Radosław, Radek, Rad, mój mąż, mężczyzna mojego życia, mój przyjaciel. Mówi, że wciąż jest zakochany, mam tylko nadzieję, że mówi wtedy o mnie. Przystojny, inteligentny, o uroczym uśmiechu. Zanim jednak zacznie kogoś skręcać z tej słodyczy zdradzę, że - jak większość facetów - ma w sobie też naturę złośliwą. Wie, co denerwuje mnie najbardziej i zdarza się, że celuje w punkt, Bestia, Kochana, ale bestia.


Pozostaje jeszcze moja skromna osoba.
Katarzyna, Kasia, mama, żona, kobieta. Nie ma tutaj żadnej gradacji, bo staram się na równi traktować każdą z życiowych ról. Kluczem do szczęścia jest dla mnie rodzina i jej dobrostan. Chyba mam poczucie humoru, a przynajmniej lubię tak o sobie myśleć. Czasem jestem nerwus, czasem się rozmażę, co zrobić. Bywam wkurzająca. No dobrze, zdarza się też, że przesadnie zrzędzę. Mimo to, stado jeszcze mnie nie odrzuciło. Być może wchodzi tutaj w grę czynnik spożywczy. Spożywczy, nie spożywczy, ważne że działa!

Żyrafy wyszły z szafy.